Bubbels!

Vandaag ben ik twee jaar werkzaam als zelfstandige. En daar wil ik wel even bij stilstaan. Met bubbels. Proost!

Toen ik twee jaar geleden besloot om mijn baan op te zeggen en voor mezelf te beginnen, had ik natuurlijk een beeld van hoe het zou zijn als zelfstandige. Zo hoopte ik dat ik meer tijd zou hebben voor andere aspecten aan het leven, zoals vrienden, familie en sport. Ik dacht dat ik, door zelf te kiezen welke opdrachten ik zou aannemen, meer voldoening zou halen uit mijn werk. Ergens was ik bang voor de stress die het zou opleveren om iedere keer weer nieuwe opdrachten te vinden. En ik wist niet helemaal zeker of ik zakelijk genoeg zou zijn om alle aspecten van het hebben van een bedrijf aan te kunnen.

Na twee jaar kan ik vol trots zeggen dat het hartstikke goed gaat met de zaak! En daar kan ik meteen aan toevoegen dat de werkelijkheid - eens te meer - weerbarstig blijkt te zijn. Soms is het hard werken om je eigen baas te zijn, ook in de avonden en in de weekenden. Ik heb minder stress van mijn werk dan ik had gedacht. Ook het zoeken naar nieuwe opdrachten levert gelukkig niet veel stress op. Ik heb veel lol in alles wat ik doe, ook de vertalingen van de geboorteaktes en dergelijke. Wat voor mij altijd moeilijk blijft, is naar buiten treden en van de daken roepen wat ik aan het doen ben. Mijn verlegenheid staat me dan enorm in de weg. Maar ook dat kun je leren en moet je leren als je nieuwe opdrachten wilt vinden. Oh ja, en wat ik moeilijk vind, is ontspannen als je het even rustig hebt. Terwijl dat juist heel belangrijk is!

Alles meegenomen is het erg leerzaam en ik ga mijn stinkende best doen om te blijven groeien!